Abp Franciszek Malczewski. Pierwszy arcybiskup metropolita warszawski

Franciszek Malczewski (ur. 4 października 1754 r. w Chwalęcinie, zm. 18 kwietnia 1819 r. w Warszawie) – biskup diecezjalny kujawsko-pomorski w latach 1816-1818, arcybiskup metropolita warszawski i prymas Królestwa Polskiego w 1819 r.

Święcenia kapłańskie przyjął w 1783 r., po odbyciu studiów teologicznych w Rzymie. W 1780 r. został kanonikiem gnieźnieńskim, zaś w 1790 r. – wileńskim. W latach 1801-1805 był wikariuszem kapitulnym archidiecezji gnieźnieńskiej, a następnie w latach 1806-1809 – administratorem apostolskim w diecezji poznańskiej.

Nominowany przez papieża na biskupa diecezji kujawsko-pomorskiej 4 września 1815 r., sakrę biskupią przyjął 5 listopada 1815 r. w Warszawie. Rządy w diecezji objął 1 czerwca 1816 r.

W 1818 r. był delegatem apostolskim, któremu powierzono zorganizowanie nowego podziału administracyjnego Kościoła w Królestwie Polskim. Wyznaczony przez cara Aleksandra I na pierwszego metropolitę warszawskiego – Stolica Apostolska zatwierdziła tę decyzję 2 października 1818 r. – rządy w archidiecezji objął 1 stycznia 1819 r. Dla siebie i swoich następców na urzędzie otrzymał przywilej purpurowych szat biskupich oraz tytuł prymasa Królestwa Polskiego.`

„Biskupi ordynariusze archidiecezji warszawskiej 1794-2007”, Warszawa 2013