“Pielgrzymowanie wciąga”. Studentki UKSW pielgrzymują szlakiem Wielkopostnych Kościołów Stacyjnych
Pielgrzymowanie Karoliny rozpoczęło się – jak podkreśla – przez przypadek, gdy w 2015 roku w Środę Popielcową trafiła na Mszę świętą pod przewodnictwem kard. Kazimierza Nycza do kościoła Najświętszego Zbawiciela. – Okazało się, że ten kościół jest pierwszą stacją na drodze wielkopostnej pielgrzymki, o której wcześniej nie słyszałam, ale wtedy zaczęłam się nią interesować – mówi.
Dwa lata później promotor zaproponował Karolinie napisanie pracy magisterskiej na temat liturgii stacyjnej, dlatego – jak podkreśla studentka – pierwsze pielgrzymowanie wynikało z ciekawości i doświadczenia na czym polega „idea kościołów stacyjnych”. – Z kolei w zeszłym roku chciałam to po prostu przeżyć – mówi Karolina, która namówiła do pielgrzymowania koleżankę. – Pokazała mi, że to właściwy sposób na przeżycie Wielkiego Postu – dodaje Pola.
Karolina i Pola umówiły się, że przynajmniej jedna z nich – w miarę możliwości – odwiedzi kolejny z kościołów stacyjnych, co ze względu na obowiązki nie zawsze się udawało. – Każda z nas obrała własną drogę pielgrzymowania, ale zazwyczaj odwiedzałyśmy taki kościół innego dnia – podkreśla Karolina.
W różnych kościołach spotykały te same osoby, które przyjeżdżały na nabożeństwa z zupełnie różnych miejsc w Warszawie. – W swojej sąsiedniej parafii na Gocławiu spotkałam panią z Ursynowa, która postanowiła przyjeżdżać do kościołów stacyjnych na Anioł Pański. I to było coś niesamowitego, bo ja nie odczułam tej pielgrzymki, a ona przyjechała tutaj specjalnie z innej części Warszawy – wspomina Karolina.
Karolina i Pola postanowiły podzielić się swoimi pielgrzymimi doświadczeniami w mediach społecznościowych, ponieważ – jak podkreślają – mimo kolejnych edycji wiele osób, mieszkających w Warszawie, nadal nie zna „idei kościołów stacyjnych” , których tradycja wywodzi się z Rzymu. – Niesamowite jest to, że mieszkańcy Rzymu nadal kontynuują tradycję, która wywodzi się z pierwszych wieków chrześcijaństwa. I tu nie chodzi o kościół stacyjny, ale o męczennika, który jest w nim pochowany – dodaje. Natomiast w Warszawie – jak podkreśla – pielgrzymujemy do miejsc, w których są pochowani m.in. Andrzej Bobola, ks. Jerzy Popiełuszko, kard. Stefan Wyszyński.
Wielkopostne pielgrzymowanie to, oprócz modlitwy, możliwość skorzystania z sakramentu pokuty, uczestnictwa w Eucharystii, również dobra okazja do odwiedzenia nieznanych nam warszawskich kościołów – Nie miałam pojęcia gdzie one są, nie miałam ze sobą mapy, GPS-a, ale jakoś mnie te nogi prowadziły i trafiałam do kolejnych kościołów stacyjnych – mówi Karolina, która mieszka w Warszawie od urodzenia.
Każdy kościół ma swoją indywidualną historię, ale we wszystkich – jak podkreślają studentki – odczuwa się niesamowitą moc modlitwy. – Mój ulubiony to św. Augustyna, który nie został zniszczony w trakcie II wojny światowej – dodaje Karolina.
Pielgrzymowanie – dodaje Karolina – to przenikanie się sacrum i profanum, którego doświadczamy „uciekając z gwaru ulic w ciszę kościoła” – Pamiętam, że obok Fontanny di Trevi w Rzymie było bardzo dużo turystów, a kilka kroków dalej znajdował się jeden z kościołów stacyjnych, w którym nie było praktycznie nikogo.
Karolina i Pola nie wiedzą, jak przebiegnie tegoroczne pielgrzymowanie, ale na pewno rozpoczną Wielki Post Mszą świętą w Świątyni Opatrzności Bożej, czyli w pierwszej ze stacji. -To pielgrzymowanie wciąga, więc zobaczymy jak będzie w tym roku – dodają.
Pielgrzymowanie Karoliny i Poli można śledzić na Instagramie i Facebooku
