Warszawa. Św. Jana Apostoła i Ewangelisty

Parafia erygowana 7 sierpnia 1945 r. przez bp. Antoniego Szlagowskiego z części parafii Piastów i Babice. Dekret erekcyjny wszedł w życie 8 września 1945 r. Rok później na placu ofiarowanym przez Władysława Jana Grabskiego, bp Wacław Majewski poświęcił kaplicę.

Kościół pw. św. Jana Apostoła i Ewangelisty, zbudowany przez ks. Bogdana Sotkiewicza. Konsekrowany w 1982 r. przez kard. Józefa Glempa.

Plebania ofiarowana 12 marca 1945 r. przez Helenę z Grobelnych Mazurkiewiczową.

Kuria Metropolitarna Warszawska biorąc pod uwagę dobro duchowe mieszkańców osiedla Gołąbki-Grabkowo, powołała do zycia nową parafię pod wezwaniem św. Jana Apostoła. Parafia powstała z części parafii Piastów, Żbików, Babice. Pierwszym proboszczem mianowany został ks. Bronisław Sielski.

Przed II Wojną Światową jak i całą okupację osiedle Gołąbki-Grabkowo należało do parafii Piastów. W czasie okupacji na terenie osiedla znalazło schronienie wielu kapłanów uciekinierów, którzy sprawowali najświętszą ofiarę w prywatnych domach. Częstym gościem był między innymi ks. biskup Karol Niemira.

Początkowo życie duchowe parafii skupiało się w kaplicy – poniemieckim budynku – przy ulicy Jasnej 6 (aktualnie Zygmunta Augusta 6).

Od 1947 roku przeniosło się do skromnego, drewnianego kościółka – dwa poniemieckie baraki zestawione na planie krzyża – pobudowanego na placu 9685 m2 przy ulicy Słowackiego róg Leśnej (aktualnie K. Jagielończyka i Bol. Śmiałego), ofiarowanym przez dr. Władysława Jana Grabskiego.  W 1949 r. odbyły się w parafii pierwsze misje prowadzone przez Ojców Franciszkanów, a na pamiątkę postawiono krzyż.